H Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας διαλάμπει στις μέρες μας τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην πνευματική ανέγερση του ρουμανικού γένους σε όλο και υψηλότερα σκαλοπάτια φωτός, στην ευδαιμονία και στην μεταξύ ανθρώπων και λαών ευδοκία, ενεχόμενη με απόλυτη ευθύνη στην επικαιρότητα και βιώνοντας εν πλήρει κατανύξει το εν Χριστώ μυστήριο. Ιδίως μετά την επανάσταση του Δεκεμβρίου 1989, στο πλαίσιο των δημοκρατικών ανακατατάξεων που έγιναν στη Ρουμανία, η Εκκλησία επανέκτησε τον ρόλο θεμελιώδους θεσμού της κοινωνίας και η ανεξιθρησκεία έγινε, όντως, πραγματικότητα.
Kατά το χρονικό διάστημα 1948-1953, συντάχθηκε ένας πραγματικός εκκλησιαστικός Codex Justinianum, αποτελούμενος από τον Καταστατικό Χάρτη Οργάνωσης και Λειτουργίας της Ορθόδοξης Ρουμανικής Εκκλησίας, στον οποίο προσετέθησαν 14 Εκκλησιαστικοί Κανονισμοί... Επομένως, μειωνόταν η υλική δυνατότητα συντήρησης και ανάπτυξης της Ορθόδοξης Ρουμανικής Εκκλησίας και περιοριζόταν σοβαρά η σφαίρα πνευματικής επίδρασης στη ρουμανική κοινωνία. Για τον λόγο αυτόν, με τις νέες κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές συνθήκες που δημιούργησαν τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1989, τα κεντρικά εκκλησιαστικά όργανα έθεσαν ως προτεραιότητα την αποβολή από τους εκκλησιαστικούς νόμους όλων των προβλέψεων που αντιτάσσονταν στις αρχές εκκλησιαστικής ελευθερίας, δημοκρατίας και αυτονομίας. Έτσι, με αλλεπάλληλες αποφάσεις εξαλείφθηκαν, τροποποιήθηκαν ή αναδιατυπώθηκαν πάνω από 100 άρθρα του Καταστατικού Χάρτη οργανώσεως και λειτουργίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας, ένα μέρος των άρθρων του Κανονισμού των Κεντρικών Οργάνων του Ρουμανικού Πατριαρχείου, του Κανονισμού για τη δικονομία των πειθαρχικών αρχών και των εκκλησιαστικών δικαστικών αρχών, και άλλων Εκκλησιαστικών Κανονισμών.

π. Iustin Popovici